İzole Romatizmal Mitral Stenozu Olan Hastalarda Plazma Proadrenomedullin Seviyesi ile Hastalık Ciddiyeti Arasındaki İlişki

AMAÇ
Bu çalışmanın amacı romatizmal mitral stenozu (MS) olan hastalarda plazma proadrenomedullin (ProADM) düzeylerini saptamak, ProADM konsantrasyonu ile stenoz ciddiyetinin göstergesi olan ekokardiyografik parametreler ve semptom düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemek ve kendini daha önce bu alanda ispatlamış N-terminal pro-brain natriuretic peptide (NT-proBNP) ile ProADM’yi kıyaslamaktır.

YÖNTEMLER
Çalışmaya izole romatizmal MS tanısı ile takip ve tedavi altında olan ardışık 53 hasta ile bu hastalarla benzer yaş ve cinsiyet özelliklerine sahip 45 gönüllü dahil edildi. MS haslarında kendi içinde girişim endikasyonu olanlar ve olmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Tüm deneklere detaylı ekokardiyografi yapılıp, NT-proBNP ve ProADM düzeylerinin tespit edilebilmesi için kan örneği alındı.

BULGULAR
Romatizmal MS’i olan hasta grubunda NT-proBNP ve ProADM seviyesi kontrol grubuna göre anlamı düzeyde daha yüksekti. Benzer şekilde romatizmal MS’i olan hastalar içerisinde girişim endikasyonu olan hastalarda, girişim endikasyonu olmayanlara göre bu iki parametre daha yüksek saptandı (p<0.001 ve p<0.001). Bunun yanı sıra yapılan korelasyon analizinde romatizmal MS’i olan hastalarda NT-proBNP ve ProADM seviyeleri hastalık ciddiyetinin göstergesi olan ekokardiyografik bulgular ile çeşitli derecelerde anlamlı korelasyona sahip olduğu görüldü. Her iki parametrede New York Heart Association (NYHA) sınıfı arttıkça arttı ve bu artış istatistiki bir anlamlılığa sahipti. Bir diğer bulgumuz ise her iki parametre için hesapladığımız kestirim değerlerinin (NT-proBNP: 119.9 pg/mL, ProADM: 6.15 nmol/L) yüksek duyarlılık ve özgüllük oranlarıyla girişim endikasyonu olan hastaları tespit edebiliyor olmasıydı. NT-proBNP bu anlamda az farkla daha etkili görüldü.

SONUÇ
İzole romatizmal MS’i olan hastalarda artmış olan NT-proBNP ve ProADM düzeyleri ekokardiyografiye ek bilgiler sağlayarak girişim endikasyonu olan hastaların ayırt edilebilmesinde klinisyenlere yardımcı olabilir.