Kalp yetersizliği olan hastalarda serum adiponektin düzeylerinin değerlendirilmesi ve fonksiyonel kapasite ile ilişkisi

AMAÇ
Kalp yetersizliği (KY) olan hastalarda serum adiponektin düzeyleri NYHA fonksiyonel kapasite sınıflarına göre değerlendirildi.
Ça­lış­ma pla­nı: Fonksiyonel kapasitesi NYHA sınıf II-IV olan, KY’li 49 hasta (40 erkek, 9 kadın; ort. yaş 63) çalışmaya alındı. Tüm hastalarda ekokardiyografik inceleme yapıldı ve serum adiponektin düzeyleri ölçüldü. Sonuçlar NYHA sınıfları arasında ve klinik ve ekokardiyografik olarak KY saptanmayan 41 kişilik (24 erkek, 17 kadın; ort. yaş 54.2) kontrol grubuyla karşılaştırıldı.
Bul­gu­lar: Fonksiyonel kapasite 13 hastada (%26.5) NYHA sınıf II, 23 hastada (%46.9) sınıf III, 13 hastada (%26.5) sınıf IV idi. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, KY hastalarında ortalama yaş anlamlı derecede daha yüksek (p=0.001), beden kütle indeksi daha düşük (p=0.004), sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (EF) daha düşük (%33.2±7.7 ve %64.9±4.3; p=0.0001), serum adiponektin düzeyi daha yüksek (4.0±3.2 µmgr/dl ve 2.4±2.3 µmgr/dl; p=0.009) bulundu. Sol ventrikül EF ve serum adiponektin düzeyi NYHA grupları arasında anlamlı farklılık gösterdi (p=0.001 ve p=0.004). NYHA sınıf II’de ortalama 2.6±2.6 µmgr/dl olan serum adiponektin düzeyi sınıf IV’de 6.8±3.7 µmgr/dl’ye yükseldi. NYHA sınıflarının ikili karşılaştırmasında, EF ikili tüm gruplar arasında anlamlı farklılık gösterirken, serum adiponektin düzeyi, NYHA II-III grupları dışında, diğer gruplar arasında anlamlı derecede farklıydı (NYHA II-IV, p=0.003; NYHA III-IV, p=0.008). Korelasyon analizinde, serum adiponektin düzeyi EF ile anlamlı negatif ilişki (r=-0.380, p=0.0001), NYHA sınıfı ile anlamlı pozitif ilişki gösterdi (r=0.423, p=0.0001).
So­nuç: Kalp yetersizliği olan hastalarda serum adiponektin düzeyi anlamlı artış göstermekte ve bu artış fonksiyonel kapasite kötüleştikçe, EF’deki azalma ile birlikte, daha belirgin olmaktadır.