AMAÇ Bu çalışmada, ilk olarak Türk Erişkinlerinde Kalp Hastalıkları ve Risk Faktörleri (TEKHARF) 2015 taramasındagenel mortalite ve ikinci olarak 25 yılı aşkın izlem süresince Türkiye’nin 7 coğrafik bölgesinde kümülatif mortalite ve zaman dilimlerine göre kayıpların dağılımı incelendi.
YÖNTEMLER Birinci derece akrabalar ve/veya sağlık merkezi personelinden ölüm şekli hakkında bilgi alındı. Sağkalanlara ait bilgiler hasta öyküsü, kardiyovasküler sistem muayenesi ve elektrokardiyogramların Minnesota kodlamasından elde edildi.
BULGULAR Taranacak 1304 katılımcının 58’i takip dışı kaldı, 787’si incelendi ve 39’u hayatını kaybetti. Dört yüz yirmi denekte sağlık durumunu belirlemek için yalnızca sözel bildirimler kullanıldı. Ölümler 16 denekte koroner kalp hastalığına, sekizer kişide de serebrovasküler olay ve kansere bağlanmıştı. Ancak kanıtlar olguların %85’inde altta yatan otoimmün aktivasyonu düşündürdü. Tüm kohortun 25 yıllık topluca değerlendirmesinde ortalama 20.5 yllık izlem süresince 863 ölüm olayı saptandı. 1000 kişi-yılda 11.4 kişiye karşıt geldi. Güneydoğu’da ölüm oranlarının anlamlı derecede düşük olduğu saptandı. Takip dışı kalan 1992 katılımcı 1000 kişi-yılda 22.5 kişiye karşıt geldi.
SONUÇ Güneydoğu Anadolu’da daha düşük olmakla birlikte genellikle Türkiye’de coğrafik bölgeler arasında benzer ve yüksek bir genel ölüm oranları saptanmıştır. Her yıl sağkalan her 45 katılımcının biri takip dışı kalmıştır.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi