Kronik Koroner Sendromlu Hastalarda İzole Osteal Diyagonal Stenozun Uzun Süreli Gözlemsel Çalışması

AMAÇ
İzole osteal diyagonal lezyonları çeşitli komplikasyonlara neden olabilecek tedavi seçeneğinde ikileme yol açabilecek çok nadir lezyonlardır ve uzun vadeli sonuçları birkaç çalışmada bildirilmiştir. Bu çalışmada izole osteal diyagonal stenozu olan hastaların PKG ve anjina varlığı açısından özellikleri ve uzun dönem takibi araştırıldı.


YÖNTEM
Çalışma, Ocak 2014-Aralık 2020 tarihleri arasında yapılan gözlemsel retrospektif bir çalışmadır. Koroner anjiyografi yapılan toplam 9769 hasta incelendi ve seksen yedi hastada izole diyagonal stenoz saptandı. Hastalar uzun dönem takiplerinde tedavi şekli ve angina şiddetine göre değerlendirildi.


BULGULAR
Ortanca takip süresi otuz altı aydı. Toplam 54 (%83,1) hasta sadece medikal tedavi ile izlendi ve 11 (%16,9) hastaya medikal tedaviye ek olarak revaskülarizasyon uygulandı. Diyagonal arter darlık derecesi PKG grubunda medikal gruba göre anlamlı derecede yüksekti (P = 0,002) ve diyagonal arter referans çapı daha geniş olan hastalarda daha fazla anjina şikayeti vardı (P = 0,007). PKG grubunda sınıf 1 anjina medikal tedavi grubuna göre daha yüksekti ve anjinası olmayan hastalar medikal tedavi grubunda belirgin şekilde daha yüksekti.


SONUÇ
PKG esas olarak yüksek derecede darlığı olan diyagonal arterlere uygulandı; ancak PKG uygulanan hastalarda yüzde elliden fazla oranda anjina vardı. Ayrıca, devam eden anjinası olan hastalarda, tedavi türünden bağımsız olarak, diyagonal arterin çapı daha büyüktü.