Turk Kardiyol Dern Ars. 2011; 39(4): 283-291 | DOI: 10.5543/tkda.2011.01443

Down sendromlu çocuklarda kardiyopulmoner baypas sonrası trombositopeni sıklığı

Belma Saygılı Karagöl¹, Kürşad Tokel², Birgül Varan², Şükrü Mercan^3
1Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Anabilim Dalı Ankara
²Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Kardiyolojisi Bilim Dalı, Ankara
³Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp-damar Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara

AMAÇ
Doğumsal kalp hastalığı nedeniyle kardiyopulmoner baypas ile düzeltme ameliyatı yapılan Down sendromlu çocuk hastalarda trombositopeni sıklığı araştırıldı.

ÇALIŞMA PLANI
Doğumsal kalp hastalığı tanısıyla tam düzeltme ameliyatı yapılan 162 hasta (81 kız, 81 erkek; ort. yaş 26.1±39.5 ay) geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu hastalar Down sendromu olan (118 hasta) ve olmayan (44 hasta, kontrol) şeklinde iki grupta incelendi. Ameliyat öncesinde ve ameliyat sonrası 1-7. günler arasında trombosit sayıları ölçüldü. Trombosit sayısının <100000/mm3 olması trombositopeni varlığı olarak kabul edildi.

BULGULAR
Down sendromlu grupta trombositopeni sıklığı kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (%61.9 ve %34.1, p=0.002). Ciddi trombositopeni (trombosit sayısı <50000/mm3) Down sendromlu grupta %22, kontrol grubunda %4.6 oranında görüldü. Trombosit sayısı ameliyat sonrasında her iki grupta da, en belirgin 3. günde olmak üzere ve Down sendromlu olgularda daha belirgin olmak üzere düşüş gösterdi; 4. günden itibaren yükselmeye başladı, ancak 7. günde ameliyat öncesi düzeylere ulaşamadı. Ameliyat öncesi ve sonrasıyla ilgili veriler açısından iki grup arasında anlamlı fark sadece, Down sendromlu grupta yeniden entübasyon oranının (%26.3 ve %9.1, p=0.003) ve yoğun bakım izlemi sırasında komplikasyon sıklığının (50.9% ve 27.3%, p=0.007) daha yüksek olmasıydı. Down sendromundan bağımsız olarak, trombositopeni olan ve olmayan hastalar karşılaştırıldığında, trombositopeni olan grupta yaş, ameliyat yaşı, siyanoz varlığı, ameliyat türü ve süresi, aortik klemp ve baypas süreleri, yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri, entübasyon ve göğüs tüpü kalış süreleri ve ameliyat sonrası komplikasyon gelişimi oranları anlamlı derecede farklılık gösterdi (p<0.05).

SONUÇ
Trombositopeni sıklığı belirgin olarak yüksek olmasına karşın, Down sendromunun varlığı yeniden entübasyon gereksinimi ve yoğun bakımda daha fazla komplikasyon gelişimi dışında anlamlı farklılık doğurmadı.

Anahtar Kelimeler: Kardiyopulmoner baypas, çocuk, Down sendromu/komplikasyon; kalp defekti, doğuştan/cerrahi; trombosit sayısı; ameliyat sonrası komplikasyon; trombositopeni/etyoloji

---

ATIF KOPYALA