Kavopulmoner Anastomozlar Sonrası Gelişen Pulmoner Arteriovenöz Fistüllerin Tanısında Kontrast Ekokardiyografi

Süperiyor vena kava-pulmoner arter anastomozunun (Glenn Şantı) bilinen bir geç komplikasyonu olan pulmoner arteriovenöz fistüllerin (PAVF) sıklığının araştırılması ve tanıda kontrast ekokardiyografinin yerinin incelenmesi amacıyla, klasik veya iki-yönlü kavopulmoner anastomoz uygulanan, 21-38 (ort 28±4.8) yaşlarında 12 hasta operasyondan 4-33 (ort 24±9) yıl sonra prospektif olarak değerlendirilmiştir. 11 hastaya kalp kateterizasyonu ve anjiografi, 6 hastaya manyetik rezonans görüntülemesi uygulanmış, sonuçlar kontrast ekokardiyografi bulguları ile karşılaştırılmıştır. Kontrast ekokardiyografide 12 hastanın 8'inde bir üst ekstremite venine yapılan enjeksiyondan 1-8 saniye sonra sol atriyumda kontrast maddenin görülmesi ile PAVF tanısı konmuştur. Eko kontrastının sağ atriyumda belirlenmesi 2 hastada süperiyor vena kava ve sağ atriyum arasında rezidüel komünikasyon ve 1 hastada süperiyor vena kava ile inferiyor vena kava arası kollaterallerin varlığı ile açıklanmıştır. PAVF saptanan 8 hastada sistemik arteriyel oksijen satürasyonları istirahatte (% 51-94. ort 75±15.3) ve modifiye Bruce protokolü ile egzersiz sonrasında (% 23-91, ort. 53±24.2) PAVF olmayan hastalardan daha düşük bulunmuştur (p<0.005). Sağ akciğerinde PAVF saptanan hastalarda sağ pulmoner arter basıncı normal iken, karşı akciğerde pulmoner hipertansiyon daha sık (ort. sol pulmoner arter basıncı 22-110 mmHg, p=0.014) bulunmuştur. Kavopulmoner anastomoz uygulanan hastalarda özellikle geç dönemde sık görülen, siyanozda artma ve klinik deteriorasyon ile seyreden bir komplikasyon olan PAVF'lerin tanısında pratik ve hassas bir yöntem olduğu gösterilen kontrast ekokardiyografi, bu hastaların izleminde düzenli olarak uygulanmalıdır.