Pediatrik Multisistem İnflamatuvar Sendrom Kohortunun Uzun Dönemli Ekokardiyografik İzlemi

AMAÇ
Çocuklarda multisistem inflamatuar sendromda kardiyovasküler sistemin önemli bir yer aldığı bilinmektedir. Bu çalışma, orta vadede etkilenen kardiyovasküler parametrelerin iyileşmesini incelemeyi amaçlamıştır.


YÖNTEM
Bu çalışmada 69 çocuk hastadan oluşan bir kohort prospektif olarak incelendi. Sol ventrikül (LV) fonksiyonu ve koroner arter anormallikleri (KAA) değerlendirmeleri başvuru, 1,5 ay ve 3 ayda yapıldı. Korona virüs hastalığı 2019 (COVID-19) antikor titreleri bu üç zaman noktasında değerlendirilmiştir. Ekokardiyografik ve antikor parametreleri (artan/azalan) korelasyon açısından analiz edilmiştir. Sonuçlar lojistik regresyon kullanılarak değerlendirilmiştir.


BULGULAR
Başvuru sırasında hastaların %78,2’si test edildi ve %88,9’unda Şiddetli Akut Solunum Sendromu Korona virüs 2 (SARS-CoV-2) pozitif çıkmıştır. Hastaların dörtte birinde perikardiyal efüzyon ve yarısında valvülit vardı. Hastaların sırasıyla %54,4’ünde, %68,6’sında ve %35,8’inde ejeksiyon fraksiyonunda, global çevresel strainde (GCS) ve global uzunlamasına strainde (GLS) azalma görülmüştür. Hastaların %27,78’inde KAA gözlenmiştir. Sistolik disfonksiyon ileri yaş ile anlamlı derecede ilişkiliydi. Takip sırasında, ciddi LV disfonksiyonu 6-7 hafta içinde normale dönerken, hafif ila orta dereceli disfonksiyon iki hafta içinde normale ulaştı. Hem GKS hem de GLS medyan iki hafta içinde normale ulaştı. Diyastolik parametreler altı hafta içinde düzelmiştir. Küçük ve orta dereceli koroner anevrizmaların çoğu düzelmiştir, ancak bir bebekte görülen dev anevrizma 15 ay sonra bile büyük kalmıştır. Antikorlardaki eğilim ile üç aylık ejeksiyon fraksiyonu (EF) arasında anlamlı bir korelasyon vardı. Başvuru EF’si, GLS (6. haftada) ve yavaşlama süresi (3. ayda) yoğun bakım ünitesine yatış ile anlamlı derecede ilişkiliydi. Kohortun medyan segmental gerilimi üç ayda belirli segmentlerde düşük kalmıştır.


SONUÇ
Küçük KAA’lar düzelirken, dev KAA’lar devam etmektedir. EF ve GLS, pediatrik yoğun bakım ünitesinde kalış süresinin önemli belirleyicileridir. Üç ayda medyan segmental strainde rezidüel bozulma ve kalıcı diyastolik disfonksiyon uzun süreli takip ihtiyacını göstermektedir.