AMAÇ Kronik kalp yetersizliği (KKY) ile insülin direnci (İD) arasındaki ilişki uzun zamandır bilinmektedir. Çalışmamızda KKY olan metabolik sendromlu olgularda İD’nin sol ventrikül sistolik ve diyastolik fonksiyonu ve fonksiyonel kapasite ile olan ilişkisi araştırıldı.
Çalışma planı: Metabolik sendromu olan 50 KKY hastası (NYHA sınıf I-III; 40 erkek, 10 kadın; ort. yaş 60±10) çalışmaya alındı. Diyabetin dışlandığı hasta grubunda metabolik sendrom tanısı AHA/NHLBI (American Heart Association/National Heart, Lung, Blood Institute) ölçütlerine göre kondu. İnsülin direnci için, homeostatik modelle değerlendirilen İD (HOMA-İD) hesaplandı. Sol ventrikül yapı ve fonksiyonu, nabızlı dalga Doppler ve doku Doppler görüntüleme yöntemleri kullanılarak ekokardiyografi ile değerlendirildi.
Bulgular: Hastalar sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunun (EF) ≤%40 (n=25) ve >%40 (n=25) olmasına göre değerlendirildiğinde, EF ≤%40 olan grupta NYHA fonksiyonel sınıfı daha ileri (p<0.001) bulunurken, açlık plazma insülini ve HOMA-İD değerleri açısından anlamlı fark yoktu. İnsülin direnci olan (HOMA ≥2.7; n=19) ve olmayan (HOMA <2.7; n=31) hastalarda sol ventrikül yapısı ve sistolik ve diyastolik fonksiyonları anlamlı farklılık göstermedi. İnsülin direnci olan grupta NYHA fonksiyonel kapasitesi daha düşük (p<0.0001) idi. HOMA-İD değerleri NYHA sınıfı arttıkça anlamlı yükselme sergiledi.
Sonuç: Metabolik sendromu olan KKY hastalarında İD, sol ventrikül sistolik ve diyastolik fonksiyon bozukluğu ile ilişkili bulunmadı, ancak NYHA fonksiyonel sınıfında bozulma ile ilişkili bulundu.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi