İDİYOPATİK VE SEKONDER VENTRİKÜLER TAŞİKARDİ'Lİ HASTALARDA RADYOFREKANS KATETER ABLASYONU SONUÇLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Bu çalışmanı n amacı, idiyopatik ve sekonder ventriküler taşikardi (VT)'Ii hastalarda radyofrekans kateter abiasyon u (RFA) son uçları nlll karşılaştmlnıasıdır. Çalışma kapsanıma mononıoıfik VT'/i 66 hasta ( 11 kadın, 55 erkek; ort. yaş. 35.5±1 5.6 yıl, yaş aralığ ı 10-75 yıl) alındı. Kırk bir hastada idiyopatik (21 sağ ventrikül ç ıkış yolu taşikardisi, 20 sol ventrikültaşikardisi) ve 25 hastada sekonder VT (12 iskemik, 5 aritmojenik sağ ventrikiil displazisi, 3 dilale kardiyomiyopati, 1 hipertrafik kardiyomiyopati, 2 bu nd/e branch reentrant taşikardi, 1 mitral kapak prolapsusu, 1 post-operalif VT) söz konusu idi. Ortalama senıptom süreleri idiyapalik VT grubunda 73.1±77.5 ay ve sekonder VT grubunda 37.0±37.8 ay idi (p<0,03). Idiyapalik VT grubunda daha önce ortalama 2 .79±1 .54 antiari fmik ilaç, ve sekonder VT grubunda ise ortalama 3 .63±1 .6 ilaç etkisiz bulunmuştu. Primer başarı oranı idiyopatik VT grubunda %92.6 (38141 hasta) ve sekonder VT grubunda %80 (20125 hasta) idi. İşlem esnasında uygulanan akım sayıları, idiyopatik VT grubundaki hastalarda (5.1±5.8), sekonder VT grubuna göre (12.2±10.2) dalıa az idi (p=0.02). Total işlem süresi idiyopatik VT'de 1 14.5±43.0 dakika, sekonder VT'de 144.0±75.3 dak bulundu. Hiçbir hastada ciddi konıplikasyon oluşmadı. İdiyopatik VT grubundaki hastalara 28.3±19.3 ay, sekonder VT'Iiler ortalama 50.3±20.7 ay takip edildiler (p<0.01 ). Nüks oram idiyapalik VT'Iilerde %5.2 (2/38 hasta), sekonder VT gru bunda %50 (101 20 hasta) idi (p<0.05 ), bu suretle uzım süreli başarı o ram idiyopatik VT'de %90.2, sekonder VT'de %48 bulundu (p<0.01 ). Sekonder VT'Ii hasta grubunda (%36), idiyopatik VT'Iilere (%2.4) göre dalıa sı k olarak implante edilebilen kardiyoverter-defibrilatör (!CD) imp/ante edildi (p<0.05). Sonuç olarak, RFA işleminin her iki grupta da etkili ve emin bir metod olduğu , ancak idiyopatik VT'li grupta başarı şansmm daha çok, sekonder VT'Ii grupta nüks oranı nlll dalıa yüksek ve uzun süreli başarı ihtimalinin daha düşük olduğ u ve hastaların önemli bir bölümünde !CD implantasyonu gerekebi/eceği kanısma varıldı.