ISSN 1016-5169 | E-ISSN 1308-4488
Non-valvüler atriyum fibrilasyonu yönetiminde klinik uygulamalar ve tedavi sonuçları: Türkiye genelindeki üçüncü basamak sağlık merkezlerinde yapılan ileriye dönük anket çalışması [Turk Kardiyol Dern Ars]
Turk Kardiyol Dern Ars. 2018; 46(2): 92-102 | DOI: 10.5543/tkda.2017.79367

Non-valvüler atriyum fibrilasyonu yönetiminde klinik uygulamalar ve tedavi sonuçları: Türkiye genelindeki üçüncü basamak sağlık merkezlerinde yapılan ileriye dönük anket çalışması

Bülent Özin1, Kudret Aytemir2, Özgür Aslan3, Türkay Özcan4, Mehmet Kanadaşı5, Mesut Demir5, Mustafa Gökçe6, Mehmet Murat Sucu7, Murat Özdemir8, Zerrin Yiğit9, Mustafa Ferzeyn Yavuzkır10, Ali Oto2
1Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Ankara
2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Ankara
3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İzmir
4Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Mersin
5Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İzmir
6Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Farabi Hastanesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Trabzon
7Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Gaziantep
8Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Ankara
9İstanbul Üniversitesi Kardiyoloji Enstitüsü, Ankara
10Elazığ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Elazığ

AMAÇ
Non-valvüler atriyum fibrilasyonunda (NVAF), hastaların felç ve kanama riski ve tromboprofilaksi açısından değerlendirilmesi için klinik uygulama paternlerini belirlemek ve hastaların tedavi sonuçlarını ve yaşam kalitelerini değerlendirmek.

YÖNTEMLER
Türkiye genelinde 12 üçüncü basamak sağlık merkezinde yürütülen klinik sürveyans çalışma. Tedaviye yaklaşım ve tedaviye uyum verileri NVAF’li hastalarda çalışma başlangıcında, 6. ve 12. aylarda kaydedildi.

BULGULAR
Takip verileri, 210 hastanın (%57.1 erkek; ortalama yaş, 64.86±12.87 yıl) 146’sında 6. ayda ve 140’ında 12. ayda telefon görüşmesiyle toplandı. Başlangıçta, hastaların çoğunda CHADS2 (≥2, %48.3) ve CHA2DS2-VASc (≥2, %78.7) risk skoru yüksekken HAS-BLED (0-2, %83.1) skoru düşüktü. Başlangıçta, 177 hasta (%84.3) herhangi bir AF tedavisi alıyordu. Antitrombotik tipini bildirenlerin yaklaşık üçte ikisi oral antikoagülan ve üçte biri antitrombosit ajan kullanıyordu. Başlangıç tedavisine devam oranı yaklaşık %86’ydı. Kanama 6. ayda hastaların %22.6’sında ve 12. ayda %25’inde bildirildi. Hedef INR değeri 2–3 olan hastaların yüzdesi başlangıçta %41.8 iken, 6. ayda %65.7’ye ve 12. ayda %65.9’a yükseldi. Bir yıllık takipte, terapötik aralıkta geçen zamana hastaların %61.0’ında ulaşıldı. Hastaların medyan EQ-5D skorları başlangıçta 0.827 (0.145–1.000) ve 12. ayda 0.778 (-0.040–1.000) idi (p<0.001). Sonuçlar, hasta yaşam kalitesinin zamanla azaldığını gösterdi.

SONUÇ
Atriyum fibrilasyonunda, tedavi ve başlangıç tedavisine devam oranlarının yüksekliğine rağmen tromboprofilaksi sonuçları ve hastaların yaşam kaliteleri istenen düzeyde değildi. Ulusal düzeyde sağlık politikaları geliştirilmelidir. NVAF’nin uluslararası kılavuzunu klinik uygulamaya daha iyi entegre etmek için ulusal sağlık politikaları geliştirilmeli ve uygulanmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Antikoagulan, atriyum fibrilasyonu; yaşam kalitesi; tedavi sonuçları; warfarin.

Sorumlu Yazar: Ali Oto, Türkiye
Makale Dili: İngilizce
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Kopyalandı!
ATIF KOPYALA


Journal Metrics

Journal Citation Indicator: 0.18
CiteScore: 1.1
Source Normalized Impact
per Paper:
0.22
SCImago Journal Rank: 0.348

Hızlı Arama

Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi