Koroner Aorto-Ostiyal ve Dal Ostiyumu Lezyonlarına Stent Uygulamasında Uzun Dönem Klinik ve Anjiyografik Sonuçlar

Koroner ostiyal tezyon/ann perkiitan balon anjiyop/asti işleminde başart orammn diişiik ve restenoz oran111111 yiiksek olduğu bilinmektedir. Bu tip tezyon/ara stent uygulama işleminde ise bazı teknik giiçliikler vardır ve bunun yan mda ostiyal stent uygulamalan so11rası klinik ve anjiyografik gidiş/e ilgili bilgiler kı slllıdır. Bu çalı şmada koroner ostiyal tezyon/anna stent yerleşt irifeli 56 hastanm işl em başarı ve kamplikasyon/an ile uzun dönem klinik ve anjiyografik sonuçlan m retrospektif olarak i11ce/edik. 56 hastadaki 57 lezyonun JO'u (%17,5) aorto-ostiyal, 47'si (%82,5) no11 aorto-ostiyal (dal ve yanda/) idi. Bir hastada stent imp/a11tasyonu işlemi başarısızlıkla sonuçlandı, buna göre işlem başansı %98,2 olarak hesaplandı. İşlem sonrası hastane içi izlem dö11eminde hiçbir hastada majör kardiyak olay gelişmedi. Bir hastada işlemden 9 giin sonra akl// ön duvar miyokard infarktiisii gelişti ve hemen trombolitik (!-PA) tedavi uygulandı. Bu hasta daha sonra elektif olarak koroner bypas operasyomma verildi. Kalan 55 hastanın 46'sına (%84) 6 ay sonra koroner anjiyografi yapıldı ve 19'ullda (%41 ,3) restenoz saptandı. Bunların da 10'una (%17,8) tekrar PTCA yapıldı, 5'i (%8,6) e/ekti} bypas operasyonuna verildi, 4'ii (%7.1) ise medikaltedaviyle takip edildi. Buna göre; stentleme işlemillden 6 ay sonra olaysız hayalla kalını o ram %71,4 olarak hesaplandı. Sonuç olarak; aorto-ostiya/ ve non aorro-ostiyal koroner tezyonlan içeren serimizele işlem başansı yiiksek, ancak aym zamanda restenoz ve hedef tezyana tekrar revaskii/arizasyo/ 1 ora11/an da yiiksektir. Literatı/re/e ko1111 ile ilgili yaym/anmış halen az sayıda çalışma vardı r. Ostiyal /ezyon/ arda farklı girişim tekniklerinin karşıtaş /Irmalı olarak test edildiği randamize çalışmalara gereksinim vardır.