Koroner Yavaş Akım ve Miyokardiyal İskemi İlişkisinin TIMI Kare Sayısı ve İntrakoroner Ultrason Ölçümleri ile Değerlendirilmesi

Koroner yavaş akım(SCF) ile koroner iskemik sendromların birlikteliği sıkça vurgulanmasına rağmen, aradaki ilişkinin tipi ve derecesi konusundaki bilgilerimiz oldukça kısıtlıdır. Çalışmamızın amacı, SCF ile koroner iskemi varlığının, TIMI frame sayısı ve fazik koroner alan değişimi ile doğrusal bir ilişkisi olup olmadığını ve normal koronerlere göre bu değişimlerin farklılığını saptamaktır. Bu amaçla hastalara yapılan koroner anjiyografi sonrası, sol ön inen koroner arterlerin TIMI frame sayısı ve proksimal segmentin intrakoroner ultrason ile sistolik ve diyastolik internal membran alanları (İMA) ölçüldü ve daha sonra bu olgulara miyokardiyal sintigrafik inceleme yapıldı. Çalışmaya Grup A; koroner anjiyogramında SCF olup miyokard sintigrafisinde iskemisi olmayan 19 (9'u kadın; yaş ort. 55,5±12,1 yıl), Grup B; SCF ve iskemisi olan 5 (2'si kadın; yaş ort. 56,8±12,3 yıl) ve Grup C; SCF ve iskemisi olmayan 13 (5'i kadın; 57,1±11,4 yıl) olgu alındı (Her üç grupta yaş ve cinsiyet farkı yoktu).
BULGULAR
Grup A ve B arasında sistolik ve diastolik İMA fazik değişim oranları ve TIMI frame sayıları bakımından anlamlı farklılık bulunmadı (Hepsi için p>0,05). Grup A ve C arasında sistolik ve diyastolik İMA fazik değişimi (sırasıyla %5,1±4,4 ve %13,7±6,0; p=0,00003) A grubunda daha düşük ve TIMI frame sayısı (sırasıyla 51,4±5,1 ve 31,8±4,2 frame; p<0,00001) A grubunda daha yüksek bulundu.
SONUÇ
SCF'nin neden olduğu koroner iskemi TIMI frame sayısı, İMA fazik değişim oranları ile direkt ilişkili görünmemektedir. Fakat SCF, normal koroner arterler ile karşılaştırıldığında, İMA fazik değişim oranları anlamlı olarak daha düşüktür.