1998-2011 arası dönemde kalp nakli hastalarında etyoloji, ölüm nedenleri, sağkalım ve mortalite oranlarındaki değişim

Amaç: 1998’den 2011 yılına kadar kalp nakli yapılan olgularda kalp yetersizliği etyolojisi, ölüm nedenleri, mortalite ve sağkalım oranlarındaki değişimler geriye dönük olarak değerlendirildi.
Çalışma planı: Şubat 1998-Ocak 2011 tarihleri arasında kalp nakli yapılan ardışık 144 hasta (112 erkek, 32 kadın; ort. yaş 40.2±14.3) çalışmaya alındı. Hastalar, Ocak 2006 yılına kadar kalp nakli yapılan 63 olgu (grup 1; ort. yaş 42.5±12.6) ve Ocak 2006-Ocak 2011 arasında kalp nakli yapılan 81 olgu (grup 2; ort. yaş 38.4±15.3) olmak üzere iki grupta incelendi. İkinci dönemde 17 hastaya kalp nakli ameliyatından önce ventrikül destek cihazı uygulanmıştı.
Bulgular: Dilate kardiyomiyopati iki grupta da en önemli kalp nakli nedeni idi (grup 1, %71.4; grup 2, %74.1). Genel mortalite %39.6 (n=57) bulunurken, hastaneiçi (<30 gün) mortalite oranı %13.9 (n=20), geç (≥30 gün) mortalite oranı %25.7 (n=37) idi. Sağkalım oranları 1, 2, 5 ve 10 yıl için sırasıyla %76, %69, %59 ve %46 bulundu. İkinci grupta genel mortalite ve geç (≥30 gün) mortalite oranları 1. gruptaki olgulara göre anlamlı derecede daha düşük iken (sırasıyla %29.6 ve %52.4, p=0.005; %16.0 ve %38.1, p=0.002), erken mortalite (<30 gün) oranları benzerdi. İkinci gruptaki sağkalım oranları, anlamlı derecede olmasa da, daha yüksekti (1. yıl %76.1 ve %74.6; 2. yıl %73.0 ve %65.1; 5. yıl %63.8 ve %55.6; log rank 0.33). İki dönemde de enfeksiyonlar (sırasıyla %30.3 ve %33.3), sağ ventrikül yetersizliği (%12.1 ve %29.2) ve ani ölüm (%15.2 ve %16.7) en önemli ölüm nedenleri olarak gözlendi.
Sonuç: Verilerimiz 1998’den 2011 yılına kadar kalp nakli yapılan hastalarda genel ve geç mortalite oranlarının azaldığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Kalp destek cihazı, kalp yetersizliği/cerrahi, kalp nakli/mortalite, risk faktörü