Üremik Kardiyomiyopati ile İlişkili Kalp Yetersizliğinde Böbrek Transplantasyonu Sonrası Miyokart İşlevlerinde İyileşme

AMAÇ
Sol ventrikül hipertrofisi sıklıkla son dönem böbrek hastalığına eşlik etse de bir grup hastada azalmış ejeksiyon fraksiyonu (EF) ile birlikte kalp yetersizliği (KY) görülmektedir. Bu hastalarda KY’ye bağlı risklere ek olarak mortalite riskinde artma nedeniyle böbrek naklinden (KT) genellikle kaçınılmaktadır. Bu prospektif çalışma KT’ye hazırlanan KY’li hastaların takibi amacıyla planlandı.


YÖNTEM
Üremik kardiyomiyopati (ÜK) nedeniyle uygun donörü olan 25 KY hastası (grup 1), KY olan ancak böbrek donörü olmadığı için BN yapılamayan 22 hasta (grup 3) ve sol ventriküler fonksiyonu normal olan 25 BN adayı (grup 2) çalışmaya alındı. Nakil öncesinden nakil sonrası 6 ayın sonuna kadar dört seansta sol ventrikül EF, sol atriyum çapı (LAD), mitral anüler sistolik hız (Sm), sol ventriküler global uzunlamasına gerilim (GLS), sol ventriküler kitle indeksi (LVMI) değerleri kaydedildi. Grup 1 ve grup 3’teki hastalara miyokardın detaylı incelenmesi amacıyla endomiyokard biyopsi yapıldı; her üç gruba nakil öncesi kardiyak manyetik rezonans görüntüleme (MRG) yapıldı.


BULGULAR
LVEF, Sm; ve LV-GLS Grup 1’de grup 3’e göre anlamlı derecede artarken, LAD, LVID ve LVMI azaldı ve hepsi normal seviyelere ulaştı. Buna karşılık, grup 3 ve grup 2’de herhangi bir değişiklik olmadı (LV-EF için P < 0,01; GLS için P < 0,01; LAD için P < 0,01, LVID için P < 0,01 ve LVMI için P < 0,01). Grup 1 ile grup 3 arasında kardiyak MR ve biyopsi bulguları açısından farklılık yoktu.


SONUÇ
Kalp yetersizliği olan tüm hastalarda miyokard fonksiyonlarının anlamlı düzeyde düzelip normale dönmesi nedeniyle; BN ile tedavi edildiğinde ÜK’nin büyük ölçüde geri dönüşümlü olabileceği gösterilmiştir.