AMAÇ Miyokart enfarktüsü günümüzde morbidite ve mortalitenin en sık rastlanan sebebidir. Fibrinolitik uygulanması ST-segment yükselmeli miyokart enfarktüsünde (STYME) hayat kurtarıcı bir seçenek olmaya devam etmektedir, öte yandan başarılı reperfüzyon oranları net değildir. Başarısız reperfüzyon takiben uygulanacak kurtarıcı perkütan koroner girişim (PKG) esnasında STYME hastaları için ek klinik risk durumu oluşturmaktadır. Tpe aralığı ve Tpe/QTc oranı yeni tanımlanan elektrokardiyografi (EKG) parametreleridir ve
fibrinolitik ajanlar ile tedavi edilen STYME hastalarında daha önce araştırılmamıştır.
YÖNTEMLER Çalışmaya 177 STYME hastası (ortalama yaş 60.5±11.1 yıl: 138 erkek ve 39 kadın) dahil edildi ve EKG parametreleri geriye dönük olarak incelendi. Tpe aralığı ve Tpe/QTc oranı başvuru anı ve fibrinolitik uygulanmasını takiben 90. dakikada ölçüldü. Klinik özellikler ve EKG bulguları başarılı ve başarısız reperfüzyon gruplarında karşılaştırıldı.
BULGULAR Başarılı reperfüzyon 119 hastada izlendi (%67.2). Başvuru anındaki ortalama Tpe aralığı başarılı reperfüzyon sağlananlarda daha kısa idi (91.7 ve 100.9 ms) (p<0.001) ve fibrinoliz sonrası başarısız reperfüzyon grubuna göre daha çok kısaldığı izlendi (9.3 ve 4.5 ms) (p<0.001). Başvuru EKG’sinde izlenen Tpe aralığı için belirlenen 89.0 ms değerinde başarılı reperfüzyon duyarlılığı %90.9 olarak bulundu.
SONUÇ Tpe aralığı fibrinolitik ajanlar ile tedavi edilen STYME hastalarında başarılı reperfüzyonun öngördürücüsüdür.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi