Doğuştan kalp anomalilerinin tedavisinde tekrarlanan ameliyatlar: 108 olguda ameliyat nedenleri, cerrahi teknik ve sonuçlar

AMAÇ
Bu çaJışmada, doğuştan Kalp hastalığı nedeniyle daha önce sternotomi ile tamir uygulandıktan sonra tekrar ameliyat edilen astalarda yeniden ameliyat nedenleri, uygulanan cerrahi teknik ve sonuçlan değerlendirildi.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmaya sternotomi ile tamirden sonra yeniden ameliyat edilen 108 hasta (59 erkek. 49 kadın; ort. yaş 10.2±9.7: dağılım 9 gün-58 yıl) alındı. Üç hastada sağ torakotomi, üç hastada Clamshell insizyonu tercih edilirken, 102 hastada yeniden sternotomi yapıldı. Otuz üç hastada daha önceki palyatif bir girişimi takiben tam düzeltme, altı hastada ise tekrar palyatif bir girişim uygulandı. Diğer ameliyatlar veya nedenleri şunlardı: Sağ ventrikul çıkış yolu ameliyatı (n=2l), atriyoventrıküler kapak ameliyatı (n=l6), sol ventrikul çıkış yolu ameliyatı (n=l3), Fontan revizyonları (n=7), arteryel switch/doubte swtch sonrası ameliyatlar (n-7), pufmoner venöz dönüş restenozu (n=2), rezidüel veya tekrarlayan atriyal/ventriküler septal defekt (n-2), Senning sonrası triküspid yetersizliği, aritmi (n=l).

BULGULAR
Erken dönemde dokuz hasta (%8,3) kaybedildi. On üç hastada (%13,1) yoğun bakımda kalış süresi bir hafta veya üzerinde idi. Birisi kaybedilen hasta olmak üzere, iki hastada sternum açılırken ciddi kanama gelişti. Ameliyat sonrasında şu komplikasyonlar görüldü: Kanama revizyonu (n=2), kalıcı pacemaker implantasyonu (n=3), trakeostomi (n=6), plevral efüzyon (n=7), pnomotoraks (n=1), şilotoraks (n=l), sağ diyafragma paralizisi (n=3), geçici serebrovasküler olay (n=1).

SONUÇ
Doğuştan kalp anomalilerinin tedavisinde yeniden ameliyat ihtiyacı daha çok aşamalı tamir gereksinimi veya Kaçınılmaz olarak ortaya çıkan sorunlardan kaynaklanmaktadır. Endikasyonların ve zamanlamanın patolojiye ve uygulanacak işleme göre doğru belirlenmesi gerekir.