Başarısız biyoprotez hastalarında transkateter mitral kapak-içi-kapak implantasyonu

AMAÇ
Bu çalışma, transapikal mitral kapak-içi-kapak (VIV) replasman operasyonunun klinik ve ekokardiyografik sonuçlarını paylaşmayı amaçlamaktadır.


YÖNTEMLER
Başarısız biyoprotez nedeniyle aynı kurumda transapikal mitral VIV implantasyonu yapılan ve ortalama yaşları 63.7±13.0 olan 11 hasta bu çalışmaya dahil edilmiştir. Göğüs Cerrahisi Derneği’nin ortalama %14.2±%17.6 ve Avrupa Kardiyak Operatif Risk Değerlendirme Sistemi (EuroSCORE II)’nin ortalama %10.5±6.1 olarak belirlediği mortalite riski uyarınca tüm hastalar cerrahi müdahale açısından yüksek riskli hasta grubunda değerlendirilmiştir.


BULGULAR
Transapikal mitral VIV implantasyonu tüm hastalarda başarıyla gerçekleşti. Edwards, Sapien XT ve Sapien 3 kapakları (Edwards Lifesciences Corp., Irvine, CA, ABD) sırasıyla 8 (%73), 2 (%18) ve 1 (%9) hastada kullanıldı. Altı (%55) hastada 26 numara ve 5’inde de (%45) 29 numara kapak kullanıldı İşlemin sonunda hastaların tamamında (11, %100) mitral regürjitasyon (MR) ya da buna ilişkin bir bulgu kalmadı. Hastanede kalış süresi ortalama 19±8.0 gündü. Sağkalım 14. günde sağ kalım oranı %100 ve 30 gün ve 4 yılda %90 olarak gerçekleşti. Çoklu organ yetersizliğinden dolayı bir hasta 16. günde yoğun bakım ünitesinde hayatını kaybetti. Perkütan kapak boyunca ortalama mitral kapak gradiyanı 2.26±1.047 mmHg ve ortalama kapak alanı 2.20±0.14 cm2 idi. Dört yıllık takip süresince geriye kalan 10 hasta kalp yetersizliğinden dolayı yeni başvuru olmaksızın New York Kalp Derneği Kalp Yetmezliği sınıflandırmasında Sınıf II’ye yükseldi. Tüm hastalar, 2–3 uluslararası normalleştirilmiş oran hedefiyle coumadin kullanmaktaydı.


SONUÇ
Yüksek riskli hastalarda, transapikal mitral VIV implantasyonu yüksek başarı oranıyla gerçekleştirilebilir ve klinik sonuçlarda önemli bir iyileşme sağlanabilir.