ST yükselmeli akut miyokart enfarktüslü hastalarda ürik asit düzeyi ile erken dönem kalp yetersizliği ve mortalite arasındaki ilişki

AMAÇ
Ürik asit (ÜA) kalp damar hastalığı için güçlü bir belirteçtir. Bu çalışmada akut miyokart enfarktüsü geçiren hastalarda serum ÜA düzeyi ile kardiyovasküler olaylar arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.

ÇALIŞMA PLANI
Koroner yoğun bakım ünitesinde Mart-2010 ile Şubat-2012 tarihleri arasında ST yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) tanısı ile takip edilen 586 hasta, bu geriye dönük çalışmaya alındı. Başvuru sırasında bakılan ÜA düzeyine göre hastalar iki gruba ayrıldı. Hiperürisemik grup (n=107): ÜA düzeyi kadınlarda >6 mg/dl ve erkeklerde >7 mg/dl; normal grup (n=479): ÜA düzeyi belirtilen değerlerin altında olanlar. Hiperüriseminin kalp damar hastalığı mortalitesini öngörmedeki değeri çok-değişkenli analiz ile değerlendirildi.

BULGULAR
Hiperürisemik grup normal grupla karşılaştırıldığında daha yaşlı (ortanca 66 yaş ve 60 yaş, p=0.001) ve kadın cinsiyet oranı daha fazlaydı (%35.5 ve %16.9, p=0.001). Hiperürisemi grubunda, normal gruba göre kalp damar hastalığına bağlı ölüm daha yüksek oranda görüldü (%15.9 ve %3.1, p<0.001). Kalp yetersizliği (sınıf ≥3) gelişme oranları da hiperürisemik grupta daha fazla bulundu (%17.8 ve %8.8, p=0.006). İleri yaş (≥70), altı saatten uzun süren göğüs ağrısı ve hiperürisemi (risk oranı: 1.83, %95 güven aralığı: 1.02-3.27, p=0.041) ileri kalp yetersizliği için bağımsız değişkenler olarak bulundu. Çok değişkenli analiz sonucunda hiperürisemi hastane içi mortalite için bağımsız öngördürücü olarak saptandı (risk oranı: 5.32; %95 güven aralığı: 2.46-11.49; p=0.001).

SONUÇ
Bu çalışma serum ÜA yüksekliğinin STYME’li hastalarda hastane içi dönemde kalp damar hastalığı kökenli ölümler için bağımsız bir risk faktörü olduğunu göstermiştir.